امروز بعد از مدت ها بخش هایی از کتاب های "فیه ما فیه" و "کیمیای سعادت" رو خوندم و خیلی زیبا و روشن حقیقت رو دیدم و درک کردم.
اینکه چقدر حقیقت زیباست و وقتی آدم حقیقت رو می بینه و درک می کنه انگار حق الهی مثل نوری براش آشکار می شه! و دلش روشن می شه! شاد می شه! و خیلی چیزهای خوبه دیگه!.
بعدش وقتی نماز خوندم و طنین جزء 25 قرآن به گوشم رسید شیرینی این حق برام چندین برابر شد و البته بیشتر و بیشتر مسجل!
دیدم که چیزهای بد اصلا وجود ندارن! و این ها همه رو آدمیزاد خودش درست می کنه! و زمانی اینا از بین می رن که فراموش بشن! فراموش بشن برای همیشه!
و من آرزو کردم و دعا کردم که همواره خدا منو با این حقایق قرین بکنه و همواره نور این حقایق در قلب و دلم باشه و روشنم کنه.
و الآن که داره بارون قشنگی میاد و ان شاا. نشونه ای از استجابت دعام هست!
خدایا شکرت به خاطر تمام نعمات و عنایاتت شکر و باز هم شکر.
درباره این سایت